ဘိန္းစာရြက္ အႏၲရာယ္ မြန္ျပည္နယ္မွာ ပိုမိုဆိုးရြားလာ

မြန္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ လူငယ္မ်ားအၾကား တြင္က်ယ္စြာ သုံးစြဲေနသည့္ ဘိန္းစာ႐ြက္ ေခၚ စိတ္ႂကြ မူးယစ္ေဆး႐ြက္တမ်ိဳးကို သက္ဆိုင္ရာတို႔က ထိေရာက္စြာ ကိုယ္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း
ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးႏိုင္ဦး က ေျပာသည္။

ဘိန္းစာ႐ြက္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယမန္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလက လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ထူးျခားမႈ မရွိျခင္း--------

ေၾကာင့္ တနလၤာေန႔က စတင္က်င္းပသည့္ ပထမအၾကိမ္ မြန္ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ စတုတၳပုံမွန္ အစည္းအေဝးတြင္ ထပ္မံေမးျမန္း တင္ျပျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

“မႏွစ္က က်ေနာ္ တၾကိမ္ တင္ျပေတာ့ ဖမ္းတာ၊ အပင္ကို ဖ်က္ဆီးတာ နည္းနည္းေတာ့ ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္
ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူတာ မရွိဘူး။ အခုလည္း ဒီ ဘိန္းစာ႐ြက္ကို မူးယစ္ေဆးဝါးအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားျခင္း
ရွိ မရွိ၊ မူးယစ္ေဆးလို႔ သတ္မွတ္ထားရင္ ဘယ္လိုအေရးယူမႈ ရွိလဲလို႔ က်ေနာ္ ေမးခဲ့ပါတယ္” ဟု ဦးႏိုင္ဦး က ေျပာသည္။

ဘိန္းစာ႐ြက္ သုံးစြဲ ေရာင္းခ်မႈကုိ ကိုင္တြယ္ရန္အတြက္ ၎၏ မဲဆႏၵနယ္မွ ၿမိဳ႕နယ္ အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး၊ ၿမိဳ႕နယ္ ရဲမႉးမ်ားႏွင့္ ညွိႏႈိင္းခဲ့ေသာ္လည္း ဘိန္းစာ႐ြက္သည္ မူးယစ္ေဆးဝါးတြင္ အက်ဳံးမဝင္ေသးသည့္ အတြက္
ျပတ္ျပတ္သားသား ကိုင္တြယ္၍ မရေသးေၾကာင္း ၎တို႔က ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕နယ္ အမွတ္ (၂) မဲဆႏၵနယ္မွ ဦးႏိုင္ဦး က ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ဘိန္းစာ႐ြက္ကို က်န္းမာေရး ဝန္ၾကီးဌာနမွ မူးယစ္ေဆးအျဖစ္ သတ္မွတ္ေၾကညာၿပီး ျဖစ္၍ ဖမ္းဆီး အေရးယူမႈမ်ား ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တနလၤာေန႔ လႊတ္ေတာ္မွ ျပန္လည္ ေျဖၾကားခဲ့သည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း၊ ဖူးကစ္ေဒသတြင္ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကသည့္ မြန္ျပည္နယ္မွ ရာဘာေစးျခစ္ လုပ္သားမ်ား က ထိုေဒသမွ ဘိန္းစာ႐ြက္ အကိုင္းအခက္ကို သယ္ေဆာင္လာခဲ့ၿပီး ေနအိမ္ႏွင့္ ဥယ်ာဥ္ျခံတြင္ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ရာမွ သုံးစြဲသူ တစထက္တစ မ်ားလာကာ စီးပြားျဖစ္ ေရာင္းခ်လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုင္းတြင္လည္း ထိုဘိန္းစာ႐ြက္ကို မူးယစ္ေဆးဝါးအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။

ဘိန္းစာရြက္ကို ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ မြန္ျပည္နယ္၌ စတင္သံုးစဲြလာခဲ့ၿပီး ယခုအခါ သံလြင္ျမစ္ ေတာင္ဘက္ ငါးၿမိဳ႕နယ္ ျဖစ္သည့္ ေမာ္လၿမိဳင္၊ က်ဳိက္မေရာ၊ မုဒံု၊ သံျဖဴဇရပ္ႏွင့္ ေရးၿမိဳ႕နယ္မွ အရပ္သား လူငယ္မ်ားသာမက တကၠသိုလ္ႏွင့္ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားမ်ားပါ သုံးစြဲလာၾကၿပီဟု ဦးႏိုင္ဦး က ေျပာသည္။

“ဟိုတုန္းကဆို ေက်ာင္းသားေတြ လူငယ္ေတြ ေဆးသံုးတယ္ဆိုတာ ၾကားဖူး႐ုံေလာက္ပဲ။ အခုေတာ့ မ်က္ျမင္ပဲ။ ႐ြာဘက္မွာဆို အသက္ ၁၅ ႏွစ္ကေန ၂၅ အထက္ လူငယ္ေတြ ဒီဘိန္းစာ႐ြက္ ေဆးရည္ မသုံးတာ မရွိသေလာက္ပဲ” ဟု သူက ေျပာသည္။

မုဒုံႏွင့္ သံျဖဴဇရပ္တြင္ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္က ဘိန္းစာ တ႐ြက္လွ်င္ က်ပ္ ၅ဝ ျဖင့္ အလြယ္တကူ ဝယ္ယူႏိုင္ေသာ္လည္း သုံးစြဲသူ မ်ားျပားလာ၍ ယခု တ႐ြက္ ၂ဝဝ မွ ၃ဝဝ က်ပ္သို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီဟု သုံးစြဲသူ လူငယ္တဦး က ေျပာသည္။

ဘိန္းစာရြက္ကို က်ဳိခ်က္ထားသည့္ သတၲဳရည္သည္ ခါးသက္သက္ အရသာရွိၿပီး ေခ်ာင္းဆိုးေပ်ာက္ေဆးရည္၊
ေကာ္ဖီမစ္၊ မီးေခ်ာင္းအတြင္းမွ ျပဒါးမႈန္႔၊ ျခင္ေဆးေခြ ျပာမႈန္႔၊ အခ်ဳိရည္တို႔ျဖင့္ ေရာစပ္ေသာက္သုံးျခင္းျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း ယစ္မူးကာ အေအးဒဏ္၊ အေမာဒဏ္ကို ခံႏိုင္ၿပီး ကိုယ္လက္ေပါ့ပါး လန္းဆန္းသည္ဟု ထိုလူငယ္ ကပင္ ေျပာျပသည္။

ေပါက္ေစ်း ၆,ဝဝဝ က်ပ္ ရွိၿပီး အဝယ္ခက္ကာ အဖမ္းအဆီးမ်ားသည့္ ယာဘေခၚ စိတ္ႂကြေဆးကို သုံးစြဲရာမွ
ေငြျပတ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ဘိန္းစာရြက္ကို အစားထိုး သုံးစြဲလာၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

“ဒီအပင္က ေဆးဖက္ဝင္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ဘက္မွာ ဖမ္းတာ မရွိေသးဘူး။ ေရးၿမိဳ႕နယ္ဘက္က တပတ္ဆိုရင္ ၆ သိန္းဘိုးေလာက္ လာဝယ္တယ္” ဟု မုဒုံၿမိဳ႕နယ္မွ ထိုလူငယ္က ေျပာသည္။

တနသၤာရီတုိင္း၊ ၿမိတ္၊ ထားဝယ္ေဒသဘက္ရွိ ေရလုပ္သားမ်ားကလည္း ဘိန္းစာ႐ြက္ကို အေမာဒဏ္ ခံႏိုင္ရန္ အသုံးျပဳၾကၿပီး၊ အခ်ဳိ႕မွာ ဆီးခ်ဳိ၊ ေသြးတိုးႏွင့္ ကိုယ္လက္ ကိုက္ခဲျခင္းကို သက္သာေစရန္ တိုင္းရင္းေဆးအျဖစ္ အသုံးျပဳၾကသည္ဟု ထိုေဒသတြင္ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးသူ ေရလုပ္သားေဟာင္းတဦးက ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း ယခုလူငယ္မ်ား သုံးစြဲသကဲ့သို႔ ေရာစပ္သုံးစြဲျခင္း မဟုတ္ဘဲ အ႐ြက္ကို ဝါးစားျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။

ဘိန္းစာ႐ြက္ပင္သည္ ႀကီးထြားမႈႏႈန္း ျမန္ဆန္သည့္ ႏွစ္ရွည္ပင္ျဖစ္ၿပီး၊ ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္တြင္ အ႐ြက္ကို စတင္သုံးစြဲႏိုင္ သည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းတြင္လည္း ထိုဘိန္းစာရြက္ကို ရာဘာျခစ္ လုပ္သားမ်ားက တြင္က်ယ္စြာ အသုံးျပဳၾကသည္ဟု ဆိုသည္။

႐ုကၡေဗဒ အေခၚအရ Mitragyna specious အပင္အမ်ိဳးအစား ျဖစ္သည့္ ထို ဘိန္းစာ႐ြက္ကို ထိုင္းဘာသာအားျဖင့္ “ကရေထာင္” ဟု ေခၚဆိုၿပီး အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ အေလ့က်ေပါက္ပင္အျဖစ္ ေတြ႔ရွိရသည္ဟု ဆိုသည္။

ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး KNU ႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ NMSP ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမမ်ား၌ ထိုဘိန္းစာရြက္ပင္ကို မူးယစ္ေဆးဝါးအျဖစ္ တားျမစ္ထားသည္။

“က်ေနာ္ ေတြ႔ထားသေလာက္ဆိုရင္ မ်ားမ်ားသုံးတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ ဦးေႏွာက္က ပုံမွန္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မေသာက္ ရရင္ မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စြဲတယ္။ မႏွစ္က က်ေနာ္ လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ၿပီး အပင္ေတြကို လိုက္ခုတ္လို႔ သူတို႔႐ြာ မွာ မရွိရင္ တျခား႐ြာမွာ လိုက္ရွာဝယ္တယ္။ စိုက္ထားတဲ့ ျခံေတြမွာ လိုက္ခိုးတယ္” ဟု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးႏိုင္ဦး က ေျပာသည္။